In de Nederlandse media vond ik een opmerkelijk bericht. In verschillende kranten en andere nieuwssites kwam het artikel naar voren dat de er oude kaas in een graftombe was aangetroffen. Het gaat hier om een herontdekking van een Egyptische tombe in 2010. Bij deze opgraving troffen archeologen een gebroken pot aan met daarin een keiharde witte substantie dat in een stuk canvas was gewikkeld.
Herontdekking
Ik zeg herontdekking omdat deze tombe in 1885 al was ontdekt. Door een grote zandstorm was de tombe weer verloren gegaan. In 2010 werd het graf weer herontdekt tijdens een opgraving van de universiteit van Caïro.
Hoe raar het ook klinkt dat de tombe in 1885 weer onder het zand was verdwenen, voor de moderne archeologie is dat eigenlijk heel goed. De archeologie is een wetenschap die zich constant ontwikkeld. Als de tombe in 1885 helemaal was opgegraven was veel van de kennis waarschijnlijk verloren gegaan. Het chemische onderzoek naar de kaas had toen nog niet uitgevoerd kunnen worden.
Analyse van kaas
Door een chemische analyse uit te voeren kon de Italiaanse onderzoeker Enrico Greco niet alleen vaststellen dat het om een harde kaas ging. Uit het onderzoek bleek dat de kaas was gemaakt van een mix van koe-, schapen- en geitenmelk.
Giftige kaas
De kaas was besmet met de bacterie Brucella melitensis, dit is een bacterie die voorkomt in rauwe melk. Rauwe melk is melk die niet gesteriliseerd of gepasteuriseerd is. De bacterie Brucella melitensis veroorzaakt de maltakoorts, ziekte van Bang. Tegenwoordig is de maltakoorts te behandelen met antibiotica maar vroeger had men deze medicijnen natuurlijk medicijnen niet.
Oudste kaas
De tombe dateert uit de 13de eeuw voor christus. De kaas uit de tombe is daarmee dan ook direct de oudste kaas die archeologen tot op de dag van vandaag hebben ontdekt. Dat de Egyptenaren al kaas produceerden was niet helemaal nieuws. Aan de hand van schilderingen was er al bekent dat de Egyptenaren niet alleen kaas kenden maar het ook als een delicatesse zagen.